เรื่อง
เพราะรัก
ในร้านแม็คฯ ที่เขาขายขนมโดนัทชื่อดังนั่นแหละอยู่ใจกลางกรุงฯ
"อ้อยจะกินน้ำเปล่า ทำไมป่องไม่เอามาให้อ้อย" เสียงอ้อยแว๊ดดังลั่น ความสงบในร้านแม็คฯ หายไปสิ้น เสียงของเธอดังระดับ 90 เดซิเบล มันคือมลพิษทางเสียงดี ๆ นั่นเอง
ลูกค้าทุกคนในร้านแม็คฯ ต่างหันมามองที่โต๊ะอ้อยกับป่องนั่งอยู่
"อ้อยจะโวยวายทำไม กะแค่น้ำเปล่าแก้วเดียว อ้อยก็เดินไปเอามาเองซิ" ป่องแฟนหนุ่มของอ้อย รู้สึกอายผู้คนที่มองมาจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี กระซิบกระซาบพูดกับอ้อยแฟนสาวของตนที่โวยวายลั่นร้าน ผู้หญิงอะไรกันโวยวายเก่งชะมัด เอาแต่ใจก็ที่ 1 ขี้งอนก็ที่ 2 เจ้าอารมณ์ก็ที่ 3 นิสัยอันไหนที่ผู้ชายไม่ชอบให้ผู้หญิงทำ อ้อยจะทำมันและมันมีอยู่ในตัวอ้อยครบหมด นี่ถ้าเขาไม่รักนะเดินหนีไปดื้อ ๆ โชคของเธอยังดี ที่ป่องรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น
"ก็ตอนคุณเดินไปห้องน้ำ อ้อยสั่งให้ป่องเอาน้ำเปล่ามาให้ด้วย ทำไมป่องไม่เอาน้ำมาให้ด้วย" อ้อยเริ่มตาแดง ๆ เธอนึกน้อยใจในตัวแฟนหนุ่มของเธอยิ่งนัก เขาคงหมดรักเธอแล้ว เพราะการกระทำวันนี้เขาเปลี่ยนไป มันไม่เหมือนตอนแรกรัก เธออยากจะได้นู้น เธอก็จะได้นู้น เธออยากจะได้นี่ เธอก็จะได้นี่ เธออยากจะได้นั่น เธอก็จะได้นั่น ป่องแฟนของเธอไม่เคยปฏิเสธที่จะหามาให้
แต่วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น แค่น้ำเปล่าเพียงแก้วเดียว เขายังไม่ยอมเอามาให้เธอ เขาเปลี่ยนไปจริง ๆ หรือเขา............จะหมดโปรโมชั่นกับเราแล้วเหมือนอย่างยายเก๋เพื่อนของเธอเคยบอก
"ยัยอ้อย แกจงรู้เอาไว้นะเว้ย ตอนแรกรัก ผู้ชายจะมีโปรโมชั่นให้ผู้หญิงเสมอ"
"โปรโมชั่นอะไรของแก ยัยเก๋ ฉันฟังแล้วไม่เห็นเข้าใจเลย"
"ก็เหมือนกับโปรโมชั่นโทรศัพท์มือถือนั่นแหละ โทรน้านนานชั่วโมงละบาท ถ้าโทรครบ 10 ชั่วโมง แถมโทรฟรีอีก 1 ชั่วโมง อะไรแบบนั้นแหละ
ผู้ชายก็เหมือนกัน แรกรัก ผู้ชายมันจะมีโปรโมชั่นให้ผู้หญิงเสมอ ยกตัวอย่างเช่น ผู้ชายมักพูดว่า คุณอ้อยครับถ้าคุณอ้อยรับรักผมนะ ผมจะมีโปรโมชั่นให้คุณคือ คุณจะได้โปรโมชั่น ผมจะรักเดียวเพียงคุณ โปรโมชั่นเอาใจคุณ โปรโมชั่นชมคุณว่าสวยที่สุดในโลก โปรโมชั่นมารับมาส่ง มาเลี้ยงข้าวพาไปดูหนัง โปรโมชั่นรองรับอารมณ์ร้าย ๆ ของคุณ และอื่น ๆ แรกรักผู้หญิงได้โปรโมชั่นแบบนี้จากผู้ชายเกือบทุกคน (ยกเว้นฉุดเขามา , คลุมถุงชน)" เก๋พูดยาวเหยียด และหยุดกลืนน้ำลายนิดนึง
"ถ้าผู้ชายเป็นอย่างนั้นจริง ๆ โทรศัพท์เขายังมีหมดโปรโมชั่น แล้วกี่ปีผู้ชายถึงจะหมดโปรโมชั่น" อ้อยถามอย่างสนใจ
"2 ปี จากผลการสำรวจของอีแบคโพล แต่อายุการหมดโปรโมชั่น มันก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้ชายมันได้อะไรจากผู้หญิงครบหรือยัง ถ้าเขาได้เพียงแค่จับมือถือแขน โปรโมชั่นยังอยู่ครบ ได้หอมแก้ม โปรโมชั่นก็ยังอยู่ครบ คือ ถ้าทำได้เพียงลูบ ๆ คลำ ๆ ผู้ชายไม่มีวันหมดโปรโมชั่นเด็ดขาด แต่ถ้า.......เมื่อไหร่ผู้หญิงพลาดท่าเสียที ตกเป็นของผู้ชายคนนั้นเสียแล้ว โปรโมชั่นก็จะหมดไปตามปริมาณที่ผู้หญิงพลาดท่านั่นแหละ ประมาณ 2 ปี ตามที่อีแบคโพลสำรวจนั่นแหละ ผู้ชายถึงจะหมดโปรโมชั่นนี่นับตั้งแต่ผู้หญิงพลาดท่าครั้งแรกนะ เมื่อหมดโปรโมชั่น หลังจากนั้นนรกดี ๆ นั่นเอง สันดานเก่าของผู้ชายจะพรั่งพรูออกมาจากตัวผู้ชายให้เราได้เห็นจนหมดไส้หมดพุงเลยทีเดียว"
เก๋พูดซะอ้อยมองเห็นภาพเลยที่เดียว "ไม่จริงมั้ง ผู้ชายคงไม่เหมือนกันหมดทุกคนหรอก" อ้อยค้าน "เชื่อฉันเถอะยัยอ้อย ผู้ชาย 10 คน หล่อนจะเจอผู้ชายที่มีรักแท้แค่ 2 คน นอกนั้นเป็นพวกโปรโมชั่นแมนทั้งนั้น ขอให้เธอโชคดี หาผู้ชายสองคนนั้นให้เจอ"
อ้อยนึกถึงคำพูดของยัยเก๋เพื่อนของเธอ มันทำให้เธอนึกกลัว.......กลัวหมดโปรโมชั่น
ฉะนั้น ครั้งนี้เธอจึงยอมป่องไม่ได้ ป่องต้องเป็นคนที่ไปเอาน้ำเปล่ามาให้เธอกินเท่านั้น และถ้าป่องไม่ทำตามความต้องการของเธอ เธอจะสรุปแบบเอาแต่ใจตัวเองว่าป่องหมดรักในตัวเธอแล้ว และเธอจะเป็นคนที่บอกเลิกคบกับป่องเอง น้ำเปล่าแก้วนั้นจึงเป็นเหมือนดั่งฟางเส้นสุดท้ายของเธอกับป่อง "อ้อยเดินไปเอาน้ำเปล่าเองเถอะ" ป่องพูดไม่กล้าสู้ตาอ้อย
"คงเบื่อฉันแล้วซิ ตอนรักกันใหม่ ๆ ใครกันนะพูดว่า จะดูแลเราอย่างนู้นอย่างนี้ พอหมดรัก น้ำเปล่าแก้วเดียวยังเดินไปเอาให้ไม่ได้" ถ้าป่องจะหมดโปรโมชั่นรักกับเธอจริง ๆ อย่างที่ยัยเก๋เพื่อนของเธอบอก เธอก็จะหมดโปรโมชั่นรักกับป่องเหมือนกัน โปรโมชั่นผู้หญิงแสนดี ขี้อ้อน ป่องจะไม่ได้เห็นจากเธออีก โปรโมชั่นยิ้มหวานแสนซื่อ โปรโมชั่นแต่งตัวสวยรักษารูปร่างให้ดูดี เธอจะปล่อยตัวให้อ้วนประชดรัก โปรโมชั่นทำกับข้าวอร่อย ป่องก็จะไม่ได้กินมันอีกเหมือนกันและอื่น ๆ อีกมากมาย อ้อยก็จะขอจบความรักกับตาป่องบ้านั่นด้วยน้ำเปล่าแก้วเดียวนั่นแหละ
"จากโต๊ะเรากับที่ไปเอาน้ำเปล่า ระยะทางไม่ถึง 10 เมตร คุณไปเอาเองก็ได้" ป่องยังไม่รู้ตัวเองว่า ชะตาใกล้ขาดแล้ว
"อ้อยไปเอาน้ำเปล่าเองกินไม่อร่อย น้ำเปล่าที่ป่องไปเอามาให้กินมันถึงจะอร่อย" อ้อยพูดแถกไปข้าง ๆ คู ๆ
"เอาแต่ใจ" ป่องบ่นงึมงำ เหมือนกลัวอ้อยได้ยิน
"ใช่ซิ คงจะหมดรักฉันแล้วจริง ๆ หมดโปรโมชั่นแล้วล่ะซิ เรื่องแค่นี้จึงทำให้ฉันไม่ได้"
ไม่ยอม ชั้นจะต้องไม่ยอม น้ำเปล่าแก้วนั้นมันคือ โอกาสสุดท้ายที่คุณจะได้ครอบครองฉันแล้วนะ ตาป่องบ้า ไม่เข้าใจผู้หญิงเลยรึไง ครั้งนี้อ้อยเธอเอาจริง
"อ้อยออกนอกประเด็นแล้ว แรกเริ่มเราเถียงกันเรื่องน้ำเปล่า"
"น้ำเปล่านั่นแหละ จะพิสูจน์รักของคุณ" ยังไม่รีบไปเอาอีกตาป่องซื่อบื้อ
"ไปกันใหญ่แล้วอ้อย" ป่องพูดอย่างท้อใจ "คุณ....จะ...ไป...เอาน้ำเปล่าให้ฉันมั้ย" อ้อยชักเหลืออด
ป่องไม่อยากโต้เถียงกับอ้อยอีกแล้ว เขาลุกขึ้นจากโต๊ะเดินหายไปซักครู่ใหญ่ ๆ ............ป่องก็เดินกลับมาพร้อมกับน้ำเปล่า 4 แก้ว
"เอ้านี่.........น้ำเปล่าเย็น ๆ กินซะจะได้ใจเย็น ๆ" ป่องพูดน้ำเสียงเคือง ๆ
"คุณประชดชั้นเหรอ น้ำเปล่า 4 แก้วใครจะไปกินหมด"
"เผื่อเอาไว้ เดี๋ยวหิวอีก จะได้ไม่ต้องโวยวาย" ป่องบอก
เหตุปะทะอารมณ์ สงบลง เมื่ออ้อยได้น้ำเปล่าตามที่ใจต้องการ ศึกครั้งนี้เธอชนะ ป่องยอมตามใจเธอ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร ป่องยังอยู่ในเงื้อมมือของเธอ เธอจะบีบก็ตายจะคายก็รอด ผู้ชายคนนี้................
อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา ป่องกับอ้อยก็ลุกขึ้นจากโต๊ะตัวนั้น และเดินออกจากร้านแม็คฯ เพื่อเดินทางกลับบ้าน
ที่โต๊ะตัวนั้นน้ำเปล่า 3 แก้ว น้ำยังเต็มแก้ว และแก้วที่อ้อยกินน้ำเปล่าหมดไปไม่ถึงครึ่งแก้ว
*..............................................................................*
ในรถ อ้อยนั่งนิ่งมาตลอดทางที่กลับบ้าน เธอไม่โกรธป่องแล้ว แต่ที่นิ่ง ๆ นั้น เพราะเธอต้องวางฟอร์ม หายโกรธง่าย ๆ เดี๋ยวป่องได้ใจ
"คนใจร้าย ชอบแกล้งคนที่เขารัก" ป่องพูด
"ใครกันแน่ที่ใจร้าย น้ำแก้วเดียวก็เอามาให้คนที่ตัวเองรักไม่ได้" อ้อยพูดน้ำเสียงงอน ๆ
"ก็ทีแรกเมื่อผมกลับมาจากห้องน้ำ ผมก็จะไปเอาน้ำเปล่ามาให้คุณกินนั่นแหละ แต่ผมมองหากระติกน้ำเปล่าในร้านแม๊คฯ ไม่เจอ ผมก็เลยไม่ได้เอาน้ำเปล่ามาให้คุณ" ป่องบอกความจริงของเขา
"บ้าซิ.........ในร้านแม๊คฯ จะมีกระติกน้ำเปล่าได้ไง มันไม่ใช่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางที่คุณกินเป็นประจำนะ" อ้อยนึกขำป่องเขาซื่อบื้อกว่าที่คิด แต่ไม่กล้าขำ รักษาฟอร์ม
"ใช่....นะซิ..........เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ก็เพิ่งเคยเข้าร้านแม๊คฯ กับอ้อยเนี่ยเป็นครั้งแรก เลยไม่รู้ว่าน้ำเปล่ามันอยู่ที่ไหน มันจะใส่กระติกเอาไว้เหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวที่ผมเคยกินประจำหรือเปล่า จะถามคนอื่นเขา ผมก็อาย กลัวเขาหัวเราเยาะเอา หาว่าเราบ้านนอกไม่เคยเข้าร้านแม็ค กลับมาที่โต๊ะแฟนจะบอกแฟนเกี่ยวกับเรื่องนั้นไม่ได้กลัวเสียหน้า เดี๋ยวแฟนจะหาว่าบ้านนอก ก็เลยพูดกลบเกลื่อนให้แฟนไปเอาน้ำเอง แต่แฟนกลับมาเจ้าอารมณ์ใส่อีก นึกแล้วสงสารตัวเองจริง ๆ"
"จริงดิ้...................คุณไม่เคยเข้าร้านแม็คฯ"
"ไอ้เราก็กลัวแฟนจะโกรธไปกว่านั้น ต้องแบกเอาหน้ากลมๆของตัวเองไปขายให้กลับพนักงานขาย ถามเขาว่า กระติกน้ำเปล่าอยู่ไหนครับ พวกเขาพากันหัวเราะผมใหญ่เลย เขาบอกว่าที่ร้านนี้ ไม่มีกระติกน้ำเปล่าเอาไว้บริการหรอก เขามีแต่น้ำเปล่าใส่แก้วเอาไว้บริการ เรานี้อายแทบแย่ ทั้งหมดนั้นเพราะรัก" ป่องพูดซึ้ง
"ว้าย.........อ้อยขอโทษ" รู้สึกผิด เธอเจ้าอารมณ์ใส่ผู้ชายคนนี้ได้ไงเนี่ย น่าสงสาร
"ไม่ต้องขอโทษ เพราะไม่เคยโกรธอยู่แล้ว ที่ว่าผมหมดรัก หมดโปรโมชั่นนั่นน่ะ ผมอยากให้คุณรู้เอาไว้ อะไรที่ผมเคยบอกคุณตอนแรกรัก บอกว่าคุณสวย ยิ้มหวาน พาไปเที่ยว ไปรับไปส่ง สิ่งเหล่านั้นมันไม่ใช่โปรโมชั่นจากผม ผมทำมันออกมาจากความรักที่มีต่อคุณ และมันจะไม่มีวันหมดไปจากใจผม" พูดจบป่องหันไปมองตาอ้อย
อ้อยงัดไม้ตายขั้นสุดยอดของเธอมาใช้ เธอยิ้มหวานเห็นไรฟัน หยีตา และหัวเราะ "แหะ แหะ..........เค้าก็รักตัว.......เอง" ยัยเก๋ ฉันเจอผู้ชายหนึ่งในสองคนที่เธอบอกแล้วล่ะ
*..................................จบดีก่า........................................*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น