วันอังคารที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2552

2.เรื่องสั้น เรื่องโง่ๆของผู้หญิงคนหนึ่ง'( แต่งให้ผู้หญิงคนที่ผมรัก )

เรื่องโง่ๆของผู้หญิงคนหนึ่ง
ฝ้ายร้องไห้เหมือนจะเป็นจะตาย เมื่อเธอรู้ว่าตัวเธอเองจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อเธอหามาให้
"นี้มันปีสองพันแล้วนะคะคุณพ่อคุณแม่ เขาไปถึงดาวอังคารกันแล้ว แต่พ่อกับแม่ยังหัวโบราณไม่สิ้นสุด จะเอาหนูไปยกให้ใครเขาก็ไม่รู้ พ่อกับแม่ทำไมถึงใจร้ายกับลูกอย่างนี้ค่ะ"ฝ้ายพูดทั้งน้ำตานองหน้าอย่างน้อยใจ
"แต่ผู้ชายที่พ่อกับแม่หามาให้ลูก เขาเป็นคนมีฐานะดี เป็นคนมีอนาคตที่ดี เขาจะสามารถเลี้ยงลูกของแม่ให้สุขสบายได้เป็นอย่างดี" แม่พยายามอธิบายให้ฝ้ายเข้าใจ
"หนูไม่เคยเห็นหน้าเขา ไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ และที่สำคัญหนูไม่ได้รักเขา"ฝ้ายปฏิเสธทุกคำพูดของพ่อกับแม่
"อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองนะแหละ ลูกก็น่าจะรู้ ว่าตอนนี้บ้านเรากำลังจะถูกเจ้าหนี้ตามทวงถ้าลูกไม่ยอมแต่งงานกับพี่ป่องลูกเสี่ยกำผล ทางนั้นเขาก็จะไม่ช่วยเหลือเรื่องเงินกับทางเรา ทางบ้านเราก็จะต้องถูกยึดต่อไปในวันข้างหน้าลูกจะต้องลำบาก เพราะแม่กับพ่อจะไม่เงินให้ลูกใช้จ่ายเหมือนเคย บ้านก็ต้องเช่าเขาอยู่ ลูกคิดดูให้ดี" พ่อพยายามพูดโน้มน้าวให้ฝ้ายฟังเหตุผลของตน
"ไม่มีเงิน เราก็อยู่กันอย่างจนๆก็ได้นี่ค่ะ เราสามคนพ่อแม่ลูก ช่วยกันทำมาหากินอีกหน่อยเราก็คงจะกลับมามีเงินเหมือนเดิม ก็ได้นี่ค่ะ" ฝ้ายยังคงตั้งป้อมปฏิเสธขอเสนอของพ่อกับแม่
"ชีวิตมันไม่ง่ายอย่างที่ที่หนูพูดหรือเหมือนที่หนูคิดหรอกชีวิตจริงมันยากกว่านั้น" พ่อว่า
"แต่…หนูมีแฟนแล้วและหนูก็รักเขามากด้วย" ฝ้ายยังคงไม่ยอมแพ้
"ความรักมันกินไม่ได้ รักกันมากแต่ไม่มีจะกิน อยู่กันไปเดี๋ยวก็เลิกกัน พี่ป่องลูกของเสี่ยกำพล เขามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งหน้าที่การงานมั่นคง ฐานะวงษ์ตระกูลก็มั่งคั่ง มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะไม่เลือกพี่เขานะ" แม่พูดอย่างใจเย็น ใช้ทั้งน้ำร้อนน้ำเย็นมาปลอบลูก
"ไม่เอา ยังไง หนูก็ไม่ยอมแต่งกับพี่ป่องลูกเสี่ยกำพลนั้นเด็ดขาดใครอยากได้ก็ไปแต่งเอาเองซิ" ฝ้ายยังปฏิเสธเสียงแข็ง ร้องให้ฟูมฟาย น้ำตานองหน้า
"ยังไงๆหนูก็ต้องแต่งกับพี่ป่องเขา ที่แม่ทำทุกอย่างก็เพื่อลูก พ่อกับแม่ไม่สามารถทนเห็นลูกที่รักเท่าชีวิตจะต้องตกระกำลำบาก ถ้าลูกยังยืนกรานไม่ยอมแต่งงาน พ่อกับแม่ก็จะตายให้ลูกสาวคนนี้ได้ดู เพราะแม่กับพ่อทน เห็นลูกต้องลำบากไม่ได้จริงๆ" แม่ใช้ไม้ตายสุดท้ายออกมาขู่ลูกสาว

ฝ้ายได้ฟังคำขู่ของแม่ถึงกับยืนอึ้ง "คุณพ่อคุณแม่ใจร้าย" ฝ้ายร้องไห้ฟูมฟาย วิ่งหนีเขาห้องไป

*---------------------------------------------------------------------------------------------------------------*

งานแต่งงาน ระหว่างฝ้ายกับพี่ป่อง ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ถูกต้องตามประเพณีจีน แขกรับเชิญล้วนมากมายทุกคนต่างอยู่ในสังคมชั้นสูง หรือที่คนทั่วไปเรียกว่าไฮโซ
ฝ้ายไม่อาจขัดใจพ่อกับแม่ได้ เพราะคำขู่ที่จะตายให้เธอดู ฝ้ายจึงไม่อาจปฏิเสธอีกต่อไป แต่ กว่าที่ฝ้ายจะตัดสินใจรับคำพ่อกับแม่ว่าจะแต่งงานกับพี่ป่อง ฝ้ายต้องร้องไห้เหมือนจะเป็นจะตายอยู่สามวันสามคืน
ในที่สุดฝ้ายก็ต้องแต่งงานกับพี่ป่องลูกเสี่ยกำพลจนได้
*----------------------------------------------------------------------------------------------------------------*

ฝ้ายต้องย้ายมาอยู่บ้านฝ่ายชาย พี่ป่องดูจะพึงพอใจในตัวฝ้าย เป็นอย่างมาก เขารู้มาตั้งแต่แรกว่าฝ้ายไม่อยากแต่งงานกับเขาเท่าไรนัก ด้วยความรักที่ป่องมีให้ฝ้าย เขาจึงต้องเอาใจฝ้ายทุกอย่าง เขาพยายามทำทุกวิถีทางให้ฝ้ายเปลี่ยนใจมารักเขาให้ได้
ฝ้ายเมื่อตัวเธอเองมาเป็นภรรยาพี่ป่อง เวลาเธอไปไหนมาไหน ก็มีรถคอยรับคอยส่งทุกวัน เธอไม่ต้องห้อยโหนรถเมล์เหมือนเคย
งานบ้านที่ฝ้ายเคยต้องทำเมื่ออยู่บ้านพ่อแม่ เดี๋ยวนี้เธอไม่ต้องทำแล้ว เพราะที่บ้านพี่ป่องมีคนคอยรับใช้ ช่วยทำงานแทนเธอทุกอย่าง ฝ้ายมีหน้าที่อย่างเดียวคือ ชี้นิ้วใช้
เสื้อผ้าแต่ก่อนเคยใช้แต่ของถูกๆ แต่เดี๋ยวเธอใช้เสื้อผ้าของมียี่ห้อแบรนด์เนมจากอิตาลี่ ฝรั่งเศส อังกฤษ อเมริกา เธอมีเสื้อทุกยี่ห้อแพงๆ จนเต็มตู้เสื้อผ้า
เตียงที่เธอใช่นอนตอนนี้ก็นุ่มหลังเป็นยิ่งนัก ข้าวของเครื่องใช้ก็ราคาแพงๆ ยามนอนก็นอนห้องแอร์เย็นฉ่ำ ตลอดวัน ตลอดคืน
อาหารการกิน เธอมีแต่ของดีๆให้ทานทุกวัน หมูเห็ดเป็ดไก่ หูฉลาม ปูอลาสก้า
ฝ้าย ทิ้งตัวนั่งบนโชฟาราคาเรือนแสน เธอมองไปรอบห้อง ในบ้านสามีเธอ

"ถ้าวันนั้นฉันยังดื้อรั้น ยืนกรานไม่ยอมแต่งงานกับพี่ป่อง ฉันก็คงต้องโหนรถเมล์ เบียดเสียดกับผู้คน ใส่แต่ชุดทำงานเสื้อผ้าเก่าๆไม่มีราคา ทั้งซีดทั้งโทรม ต้องอาศัยอยู่ในห้องเช่าแคบๆเหม็นอับ เหม็นชื้น นอนก็ต้องนอนบนเสื่อ ศอกช้ำเขาเสีย เงินทองที่จะต้องใช้ก็คงขาดแคลนไม่พอใช้ให้ชนเดือน" ฝ้ายพูดกับตัวเอง ในห้องนอนที่ไร้ผู้คน "เฮ้อ" ฝ้ายถอนหายใจอย่างโล่งอก
"พ่อแม่ท่านช่างฉลาดนักที่พยายามบังคับฉันให้แต่งงานกับพี่ป่อง…"
ฝ้ายหยุดคิดนิดนึ่ง "ส่วนฉันนี่ช่างเป็นผู้หญิงที่โง่จริงๆ ที่ร้องห่มร้องไห้เหมือนจะเป็นจะตาย ไม่ยอมแต่งานกับพี่ป่อง ถ้าวันนั้นฉันไม่ยอมแต่งงานกับพี่ป่องตามที่แม่กับพ่อหามาให้ วันนี้ฉันคงเป็นผู้หญิงที่ โง่ โง่ โง่ หละก็ โง่ จริงๆ"

จบแล้วจ้า



เมื่ออ่านเรื่องนี้จบเราจะเจอคนที่มีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ 3 ประเภท
ประเภทที่ 1 ; คนที่เห็นด้วยกับฝ้าย' ฝ้ายคิดถูกแล้วที่เลือกป่อง'
ประเภทที่ 2 ; คนที่ไม่เห็นด้วยกับฝ้าย' ฝ้ายคิดผิดแล้วที่เลือกป่อง ฝ้ายไม่ควรเห็นแก่เงิน ทิ้งแฟนมาแต่งงานกับป่อง'
ประเภทที่ 3 ; เฉยๆ
ถ้าคุณเป็นคน..........
ประเภทที่ 1 ; คุณคือคน กร้านต่อโลก มองโลกในแง่ของความเป็นจริง บูชาความถูกต้อง เขาคือใอ้มดแดง
ประเภทที่ 2 ; คุณคือคน อ่อนต่อโลก สดใส น่ารัก มีเสน่ห์ บูชาความรัก จะใช้ความรักมาอบกู้โลก สู้เค้าต่อไปนะใอ้มดแดง
ประเภทที่ 3 ; คุณคือคน ปรับตัวเก่ง มองโลกอย่างกลางๆ เจ้าชู้ ฉลาดแกมโกง เราเจอตัวโกงแล้วใอ้มดแดง
แล้วคุณล่ะ เป็นคนประเภทใหน แต่.... อย่าบอกนะว่าคุณไม่ใช่คน



อย่าลืมอ่าน เรื่อง ' ไอ้โรคจิต ' ' ข่มขืน'

เรื่อง ข่มขืน # 2 นางงาม[ ที่ หมวด ระทึกขวัญ]

เรื่อง มหัสจรรย์ของความรัก ที่ หมวด ซึ้งกินใจ [ อาจทำไห้คุณเสียน้ำตา ]
เรื่อง ความรักของฟิล์ม ที่ หมวด ซึ้งกินใจ [ อาจทำไห้คุณเสียน้ำตา ]
ด้วยนะ ขอบคุณ จาก mangpong

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น